Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Majowe Wyzwanie LC - literatura piękna

Powieść katastroficzna pierwszego sortu. Człowiek w starciu z bezlitosnym żywiołem. Nie z ogniem, wodą, czy wichurą, a… z lodem na pokładzie.
Środek morza, szaleje sztorm, fale jak Himalaje, a nienawistny mróz produkuje na statku tony lodu, które lada chwila mogą zatopić rybacki trawler z trzydziestoosobową załogą. Trzeba sobie samemu poradzić, bo pomoc nie nadejdzie, wokół inne jednostki toną. Okazuje się, że to nie sztuka napełnić ładownie karmazynem, ale by wrócić do domu.

Emocje nie mniejsze niż przy „Płonącym wieżowcu”, czy „Gniewie oceanu”, tym bardziej, że ta historia zdarzyła się naprawdę. Książka króciutka, ale intensywna.
Opisuje i trawler z osprzętem, i techniki łowienia, rejsowe menu i pokładową biblioteczkę, pozwala zaprzyjaźnić się z bohaterami i docenić ich poświęcenie. I wreszcie potęgę żywiołu, oddaje grozę kryzysu, dramat oblężonych przez lodowate morze ludzi, którzy dokonują heroicznych czynów, mają nadzieję i marzą, by przeżyć. Na każdego z nich w domu ktoś czeka. Od pierwszej do ostatniej strony nieustannie walczą z naturą, a mróz siarczysty, a lód tak zimny, że aż parzy.
Uratowali się czy poszli na dno? Sprawdźcie Państwo sami.

O mój świecie, ileż to niebezpieczeństw czyha na tych, którzy dbają, by na moim stole pojawiały się egzotyczne ryby! A kiedy to ja ostatnio jadłam karmazyna? Czy w ogóle jadłam? Muszę to nadrobić.

Majowe Wyzwanie LC - literatura piękna

Powieść katastroficzna pierwszego sortu. Człowiek w starciu z bezlitosnym żywiołem. Nie z ogniem, wodą, czy wichurą, a… z lodem na pokładzie.
Środek morza, szaleje sztorm, fale jak Himalaje, a nienawistny mróz produkuje na statku tony lodu, które la...

Rozwiń

Zwiń

Majowe Wyzwanie LC - literatura piękna

No i co tu znalazłam, w tym tytułowym gdybaniu o znikaniu?
Przejmującą opowieść o życiu i o własnej śmiertelności, zapytanie o życiowe priorytety, przyczynek do zastanowienia się nad sobą oraz nad związkami z rodziną, przyjaciółmi, odpowiedź na pytanie co naprawdę ma wartość i sprawia, że warto żyć. Inni ludzie! Ależ to mądra, ważna i poważna książka!

Z drugiej zaś strony lekka, dowcipna, urocza i delikatna. Wzruszająca, ale nie ckliwa, ani ciut. Znalazło się w niej jeszcze miejsce dla diabła w kwiecistej koszuli, Waszmościa listonosza, taty zegarmistrza i na najpiękniejszy list, jaki umierająca matka napisała do syna-małolata. Ach, no i oczywiście są Sałatek i Kapustek, ale prawdę mówiąc to wcale nie o koty tu chodzi. Równie dobrze mogłyby być psy, kury, czy książki.

Majowe Wyzwanie LC - literatura piękna

No i co tu znalazłam, w tym tytułowym gdybaniu o znikaniu?
Przejmującą opowieść o życiu i o własnej śmiertelności, zapytanie o życiowe priorytety, przyczynek do zastanowienia się nad sobą oraz nad związkami z rodziną, przyjaciółmi, odpowiedź na pyta...

Rozwiń

Zwiń

Gdybym na taką książkę o średniowieczu trafiła w szkole średniej, to pewnie bym tak nie uciekała od historii.
Jestem pod wielkim wrażeniem historycznych wartości oraz zainteresowania, jakie powieść we mnie wzbudziła. Choć to chyba bardziej historia dla młodzieży, pisana lekko, trochę pobieżnie, prostym językiem. Ale swoją drogą jak ma być pisana, skoro głównymi bohaterkami są kilkunastoletnie dziewuszki? I przecież nikt nie powiedział, że powieść historyczna dla dorosłych musi być ultrapoważna, ciężka i nafaszerowana datami, faktami i skomplikowanymi politycznymi zagrywkami. .

Odnośnie postaci i faktów historycznych - sporo się tu dowiedziałam, dużo mi się usystematyzowało, poukładało w głowie. Że też ja wcześniej nie zainteresowałam się bliżej naszą pierwszą kobietą - królem! Tym bardziej wstyd, że o angielskich, francuskich, hiszpańskich monarchiniach mogę dużo powiedzieć.
Średniowieczne realia - tu nie było dla mnie niespodzianek, ale czytało się przyjemnie.

Lilie Królowej to dwie młode piękne dworki, zakończenie pierwszej części zastaje je w niezłych tarapatach, nie mogę ich tak zostawić - bez ociągania sięgam po kolejną część. Jaki los wymyśliła im autorka?
Dziewczęta są już starsze, królowa również, teraz to młode kobiety. Ciekawa jestem, czy wraz z dojrzewaniem bohaterek wydorośleje język, może zmieni się narracja, dylematy? Bo na razie jesteśmy w klimacie „Historii żółtej ciżemki”, co bardzo mi nie przeszkadza, ale może autorka mnie zaskoczy?

Gdybym na taką książkę o średniowieczu trafiła w szkole średniej, to pewnie bym tak nie uciekała od historii.
Jestem pod wielkim wrażeniem historycznych wartości oraz zainteresowania, jakie powieść we mnie wzbudziła. Choć to chyba bardziej historia dla młodzieży, pisana lekko, trochę pobi...

Rozwiń

Zwiń

Nie będę się pastwić nad książką ani wymądrzać. Takie pisanie mnie po prostu nie zachwyca.
Nie tego oczekuję od książek podróżniczych, ale dokładnie tego od bloga. Autor w zakończeniu przyznaje, że będąc bloggerem wydał książkę, bo jego mama jest na bakier z internetem i ta papierowa wersja bloga jest specjalnie dla niej. Szkoda, że o tym nie wiedziałam. Gratuluję tej mamie kochającego syna podróżnika. Jak będę chciała poczytać jak się autorowi podróżowało, o jego zachłyśnięciu się faktem samodzielnej wyprawy, o tym co robił przed śniadaniem, a co po… to zajrzę do niego na stronę. A jak zapragnę poczytać o Azji, o bananach i cytrusach, durianie i Mekongu, to znajdę wytrawnego podróżnika lub kogoś ze smykałką do pisania. A najlepiej dwa w jednym.

Nie będę się pastwić nad książką ani wymądrzać. Takie pisanie mnie po prostu nie zachwyca.
Nie tego oczekuję od książek podróżniczych, ale dokładnie tego od bloga. Autor w zakończeniu przyznaje, że będąc bloggerem wydał książkę, bo jego mama jest na bakier z internetem i ta papierowa wers...

Rozwiń

Zwiń

O kłopotach Doroty czytałam ja jako maluch, potem moje dzieci, teraz książeczkę odziedziczyło kolejne pokolenie. Jakaś dobra dusza wrzuciła do katalogu LC tytuł, ale nie dorobił się ani jednej opinii. Tym wpisem chcę tę mądrą opowiastkę (którą notabene znam na pamięć) uchronić od zapomnienia.
A było to tak: mała dziewczynka Dorotka położyła się spać nie posprzątawszy zabawek. To wpędziło zabawki w niezłe tarapaty. Lala Małgorzatka spadła bowiem w nocy z łóżka Dorotki, potłukła nóżkę. I dzielny Bambo w ciemnościach nocy, po omacku, nie mógł wśród porozrzucanych klocków i misiów trafić do książki, w której mieszał pan doktor. No i katastrofa gotowa. Oczywiście wszystko się dobrze skończyło, a zawstydzona Dorotka już zawsze dba o porządek w pokoju.
Pamięta może ktoś tę Dorotkę?

O kłopotach Doroty czytałam ja jako maluch, potem moje dzieci, teraz książeczkę odziedziczyło kolejne pokolenie. Jakaś dobra dusza wrzuciła do katalogu LC tytuł, ale nie dorobił się ani jednej opinii. Tym wpisem chcę tę mądrą opowiastkę (którą notabene znam na pamięć) uchronić od zapomnien...

Rozwiń

Zwiń

Prawie 900 opinii, bardzo wysoka ocena, to nie ma co się za bardzo w wypowiedzi rozwijać.

Świat jest zagrożony. Dwóch różnych facetów, dwie mocne osobowości. Czarne i białe, zbawca i demon, superbohater i samo zło. Jeden chce zgładzić świat, drugi w pojedynkę ten świat przed złym ratuje. I prawdę mówiąc ten gorszy jest dużo ciekawszą postacią.

Taka to sobie bajeczka. W wielu momentach nie do uwierzenia, ale bajka nie musi być wiarygodna.
Podprawiona największymi zagrożeniami współczesnego świata: terroryzmem, bronią biologiczną, permanentną inwigilacją, fanatyzmem.
Mnóstwo wątków, postaci, przez pierwszą połowę chaos i dłużyzny, na szczęście wszystko potem się pięknie łączy.
Gdyby jeszcze główny bohater (ten dobry) dał się polubić, gdyby wyeliminować połowę zbiegów okoliczności, na których fabuła się opiera, gdyby zakończenie bardziej mnie satysfakcjonowało, to może wreszcie pokochałabym powieści z cyklu „zabili go i uciekł”, historie o facetach o ponadprzeciętnym intelekcie i nadludzkich mocach. Bo w sumie ta bajka całkiem pomysłowa była, napisana tak obrazowo, że momentami czułam się, jakbym oglądała film. Zresztą podobno film jest już gotowy i czeka na premierę, na pewno się wybiorę. Czy sięgnę po drugi tom? No nie wiem...

Prawie 900 opinii, bardzo wysoka ocena, to nie ma co się za bardzo w wypowiedzi rozwijać.

Świat jest zagrożony. Dwóch różnych facetów, dwie mocne osobowości. Czarne i białe, zbawca i demon, superbohater i samo zło. Jeden chce zgładzić świat, drugi w pojedynkę ten świat przed złym ratuje....

Rozwiń

Zwiń